70. Jess And The Ancient Ones - Jess And The Ancient Ones
Ούτε εδώ ξέρω τι να γράψω. Το εξώφυλλο πάντως είναι παραπλανητικό. Όταν το είδα νόμιζα θα έχει αρκετά growls αλλά είναι απλά ένας ρετρό μέταλ δίσκος με γυναικεία φωνητικά. Ξεχωρίζουν το Sulfur Giants (Red King) και το πιο jazz The Devil (in G Minor).
Δυναμική επιστροφή μετά από 8 χρόνια. Σε σημεία μου θύμισε Pearl Jam. State of Grace, Drag My Body, Pledge Worn Thin μου άρεσαν περισσότερο.
68. Crippled Black Phoenix - (Mankind) The Crafty Ape
Ένας δίσκος που χωρίζεται σε τρία κεφάλαια και ακούς τα πάντα. Pink Floyd στο The Heart of Every Country, progressive rock στο δεύτερο μισό του The Brain/Poznan, μουσική για καρναβάλια στο Born in a Hurricane με το καταιγιστικό τελείωμα, εναλλαγές φωνητικών στο καλύτερο ίσως κομμάτι Release the Clowns και μπάντζο στο (What?). Τον δίσκο κλείνει το αριστουργηματικό post Faced with Complete Failure, Utter Defiance is the Only Response.
Δεν τρελάθηκα με αυτόν τον δίσκο. Όχι ότι έπρεπε. Δεν είμαι έτσι κι αλλιώς φαν της μπάντας. Λίγη αξία έχει η άποψή μου. Απλά έγινε πολύς ντόρος πριν κυκλοφορήσει. Το Too Much Blood όμως έχει έναν δυναμισμό στα κουπλέ που με έκανε να το λιώσω πολλές φορές. Από τα υπόλοιπα κομμάτια που είναι και πιο χαλαρά, μου άρεσαν τα Keepsake, Handwritten, Biloxi Parish, Heres Come My Man.
Είχα πει και σε προηγούμενο ποστ ότι οι Les Discrets μου αρέσουν περισσότερο από τους Alcest. Πολλές οι ωραίες στιγμές. Η εισαγωγή με το Linceul d'hiver, το La Nuit muette με τα γαλλικά να ακούγονται τόσο ωραία από το τέταρτο λεπτό και μετά, το Les Regrets που αρχίζει όπως άρχισε και ο δίσκος και το αργόσυρτο Le Mouvement perpétuel είναι αυτά που ξεχώρισα.
65. Mono - For my parents
Η καλύτερη συντροφιά για το φθινόπωρο. Οι Mono απέδειξαν για άλλη μια φορά πόσο καλοί είναι. Legend και Unseen Harbor τα αγαπημένα μου χωρίς τα Nostalgia, Dream Oddysey και A Quiet Place (Together We Go) να είναι κακά. Εδώ το bandcamp.
64. El Doom & The Born Electric - El Doom & The Born Electric
Heavy Prog που πραγματικά δεν έχει ούτε ένα αρνητικό με όλα τα τραγούδια να σε κολλάνε στον τοίχο. Το It's Electric μάλλον είναι το αγαπημένο μου. Στο youtube υπάρχουν μόνο τα The Hook, Fire Don't Know και Red Flag.
63. Storm Corrosion - Storm Corrosion
Η απογοήτευση της χρονιάς. Μετά από τους περσινούς δίσκους που έβγαλαν και οι Opeth και ο Steven Wilson, περιμέναμε όλοι κάτι εξίσου εκπληκτικό μιας και συνεργάστηκαν. Ούτε σαξόφωνα, ούτε εκρήξεις, ούτε τίποτα. Η ποιότητα του Åkerfeldt και του Wilson δεν αφήνουν τον δίσκο να θεωρηθεί κακός αλλά δεν φτάνει σε καμία περίπτωση τα Grace for Drowning και Heritage. Καλύτερο το Drag Ropes με το στοιχειωτικό video clip και ακολουθεί το Hag.
62. Kristoffer Gildenlöw - Rust
Πολύ ωραίος δίσκος και είναι απίστευτο το πόσο μοιάζει η φωνή του με του αδερφού του. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Follow Me Down. Καλύτερη στιγμή το Rust. Πολύ ωραία και τα Langtan, Take me Home. Σε όποιον αρέσουν οι Pain of Salvation ή καλύτερα η φωνή του Daniel, μιας και είναι πιο ήπιοι οι ήχοι, να ακούσει αυτόν τον δίσκο. Στο youtube υπάρχουν μόνο teasers.
61. Goat - World Music
Μπάντα που απέκτησε hype και από τα πολλά είδη που συνδυάζει και από τις φήμες για τα voodoo που κάνουν τα μέλη της μπάντας. Αφρικάνικοι ρυθμοί, stoner ξεσπάσματα, μπόλικα σαξόφωνα, solo από πλήκτρα, σε σημεία ντίσκο, εκστασιασμένα φωνητικά και όπως λέει και ο τίτλος World Music. Καλύτερα είναι τα δύο instrumental. Δηλαδή Diarabi και Det Som Aldrig Förändras/Diarabi.
Previously
Πρόλογος και θέσεις 99-91
Θέσεις 90-81
65. Mono - For my parents
Η καλύτερη συντροφιά για το φθινόπωρο. Οι Mono απέδειξαν για άλλη μια φορά πόσο καλοί είναι. Legend και Unseen Harbor τα αγαπημένα μου χωρίς τα Nostalgia, Dream Oddysey και A Quiet Place (Together We Go) να είναι κακά. Εδώ το bandcamp.
64. El Doom & The Born Electric - El Doom & The Born Electric
Heavy Prog που πραγματικά δεν έχει ούτε ένα αρνητικό με όλα τα τραγούδια να σε κολλάνε στον τοίχο. Το It's Electric μάλλον είναι το αγαπημένο μου. Στο youtube υπάρχουν μόνο τα The Hook, Fire Don't Know και Red Flag.
63. Storm Corrosion - Storm Corrosion
62. Kristoffer Gildenlöw - Rust
Πολύ ωραίος δίσκος και είναι απίστευτο το πόσο μοιάζει η φωνή του με του αδερφού του. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Follow Me Down. Καλύτερη στιγμή το Rust. Πολύ ωραία και τα Langtan, Take me Home. Σε όποιον αρέσουν οι Pain of Salvation ή καλύτερα η φωνή του Daniel, μιας και είναι πιο ήπιοι οι ήχοι, να ακούσει αυτόν τον δίσκο. Στο youtube υπάρχουν μόνο teasers.
61. Goat - World Music
Μπάντα που απέκτησε hype και από τα πολλά είδη που συνδυάζει και από τις φήμες για τα voodoo που κάνουν τα μέλη της μπάντας. Αφρικάνικοι ρυθμοί, stoner ξεσπάσματα, μπόλικα σαξόφωνα, solo από πλήκτρα, σε σημεία ντίσκο, εκστασιασμένα φωνητικά και όπως λέει και ο τίτλος World Music. Καλύτερα είναι τα δύο instrumental. Δηλαδή Diarabi και Det Som Aldrig Förändras/Diarabi.
Previously
Πρόλογος και θέσεις 99-91
Θέσεις 90-81
εισαι ο γκουρου της μουσικης
ΑπάντησηΔιαγραφήξεχασες να βαλεις τη pink
ΑπάντησηΔιαγραφή