Simigdalenios: Albums 2012 Θέσεις 10-1

10. Tenacious D - Rize of the Fenix

Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του ομώνυμου τραγουδιού καταλαβαίνεις πως η μεγαλύτερη ροκ μπάντα στον πλανήτη επέστρεψε. Ο ύμνος για τους Roadie, και το The Ballad of Hollywood Jack and the Rage Kage είναι ανατριχιαστικά και τα δύο καλύτερα του δίσκου που επίσης περιέχει τραγουδάρες όπως το mariachi Señorita, το Low Hangin' Fruit με τον JB να κάνει τα δικά του ή και διαλόγους όπως στο Classical Teacher. Φυσικά δεν χρειάζεται να πω πως επιβάλλεται να διαβάσετε τους αστείους και μερικές φορές συγκινητικούς στίχους σε όλα τα τραγούδια αλλά να δείτε και όλα τα video clips.

9. Swans - The Seer

Απόκοσμο, άρρωστο δύο ωρών έπος. Τα πιο εύκολα στο άκουσμα αν εξαιρέσουμε το Song for a Warrior γιατί δεν αντικατοπτρίζει τον υπόλοιπο δίσκο, είναι τα Mother of the God και The Seer Returns. Εκτός από αυτά όμως προσκυνάμε τα The Seer και The Apostate που κορυφώνονται και τα δύο στο τέλος, το εναρκτήριο Lunacy και το Avatar. Σίγουρα θεωρείται ένας από τους δίσκους της δεκαετίας που διανύουμε.

8. Soulsavers - The Light The Dead See

Με νέο guest τραγουδιστή τον Dave Gahan, οι Soulsavers έβγαλαν έναν ακόμα πανέμορφο δίσκο. Συμμετέχει και ο Daniele Luppi. Gone Too Far, Take Me Back Home, Longest Day, Presence of God, Just Try, In The Morning, Take.

7. Muse - The 2nd Law

Εδώ μάλλον φαίνεται ότι η λίστα είναι τελείως υποκειμενική.

Το πρόβλημα με αυτόν τον δίσκο για μένα είναι ότι έγραψε δύο τραγούδια ο Chris. Και τα δύο είναι συμπαθητικά αλλά από τους Muse δεν θέλουμε τραγούδια που απλά ακούγονται. Θέλουμε κάτι παραπάνω. Τα Supremacy, Animals, The 2nd Law: Unsustainable, Panic Station, Prelude+Survival και Big Freeze εμένα μου άρεσαν πολύ και ακολουθούν τα The 2nd Law: Isolated System και Madness. Το The 2nd Law καλώς ή κακώς είναι ο δίσκος με τα περισσότερα διαφορετικά στοιχεία.

6. John Frusciante - PBX Funicular Intaglio Zone

Αν το προηγούμενο EP ήταν περίεργο, τι να πεις γι' αυτό το άλμπουμ. Τουλάχιστον ήμασταν προετοιμασμένοι. Πολλοί λένε πως δεν ακούγεται, εγώ συνεχώς ερωτεύομαι νέο τραγούδι. Στην αρχή ήταν το Walls and Doors (τόσες αλλαγές σε 4 λεπτά ούτε να έκανες ζάπινγκ). Ύστερα το Mistakes. Πιο μετά ήταν το Ratiug που υπάρχει και σε acapella μορφή. Αργότερα τα Guitar και Bike. Φυσικά το Uprane και τώρα το Sum. Ο Frusciante έχει βρει την υγειά του έξω από τους RHCP και γράφει ότι αρέσει σε αυτόν και όχι ότι θα αρέσει στους φανς.

5. seQueNce tHeOry pRojeCt - The collapse of civilization

Trip-hop ελληνική μπάντα που τη ανακάλυψα ξαφνικά και την αγάπησα από τα πρώτα δευτερόλεπτα του Κύτταρα παρότι δεν είναι από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου αλλά σε προϊδεάζει και σε βάζει στο κλίμα γι' αυτά που θα ακολουθήσουν. Στα πρώτα κομμάτια ακούμε την μουσική που ακούνε οι άγγελοι. Όλα αυτά μέχρι το ανεβαστικό Choco Choco και το Little Things. Από εκεί και πέρα αρχίζει ένας πόλεμος με αποκορύφωμα το Civilization Collapses. Το άλμπουμ μπορείτε να το ακούσετε από το bandcamp τους και μπορείτε να το αγοράσετε στην τιμή που εσείς επιθυμείτε.

4. The Mars Volta - Noctourniquet

Δεν κρύβω ότι στην αρχή υπήρχε μια απογοήτευση για τη μη χρήση πνευστών και για τα πολλά synths. Τελικά μιλάμε για άλλη μια δισκάρα που στηρίζεται περισσότερο στον Cedric και τις φωνητικές μελωδίες του παρά στον Omar. Ξεχωρίζουν το γκρουβάτο The Malkin Jewel, η μπαλάντα Trinkets Pale of Moon, το Molochwalker που είναι σαν μια μίξη των δύο προηγούμενων άλμπουμ, το υπνωτιστικό The Whip Hand, το Dyslexicon που θυμίζει ATDI, τα Imago και Aegis, το In Absentia που χτίζει στα πρώτα λεπτά αυτό που θα σε μαγέψει στο τέλος και τα Vedamalady και Noctourniquet.

3. Matt Elliott - The Broken Man

Ο άνθρωπος που ξέρει να μελοποιεί την τραγωδία καλύτερα από τον καθένα. Κιθάρες, σφυρίγματα, ουρλιαχτά. Όλα στοιχειωτικά και ανατριχιαστικά όπως πάντα. Το The Broken Man είναι ο καλύτερος του δίσκος μετά το Failing Songs. Στο Oh How We Fell υπάρχουν τόσες μελωδίες που θα μπορούσαν να χτιστούν πάνω του ολόκληροι δίσκοι. Επίσης ξεχωρίζουν τα How to Kill a Rose και This is For που λειτουργούν σαν ιντερλούδια στα μεγαλύτερα κομμάτια Dust Flesh and Bones και If anyone tells me ''It's better to have loved and lost than to never have loved at all'' I'll stab them in the face. (τι τίτλος!)

2. Damon Albarn - Dr Dee

"Brit Pop μπάντα; Check. Virtual μπάντα; Check. Ethnic μπάντα; Check. Τι δεν έχω κάνει μέχρι τώρα; Το βρήκα. Όπερα!" Σκεφτόταν μάλλον ο Damon Albarn και έβγαλε μια όπερα που παιζόταν στην Αγγλία και φέτος βγήκε το soundtrack. Μπορεί να μην έχω ακούσει πολλά του είδους για να το συγκρίνω αλλά αυτό το θεωρώ αριστούργημα. The Moon Exalted, Tree of Beauty, A Man of England, Saturn, Temptation Comes In The Afternoon, Watching The Fire That Waltzed Away, Apple Carts, O Spirit, Animate Us.

1. Gazpacho - March of Ghosts

Στα πρώτα δέκα κομμάτια η απόλυτη μαγεία και στο ενδέκατο η απογείωση. Τέταρτος σερί καταπληκτικός δίσκος. Στο ίδιο στυλ με τον προηγούμενο αλλά πολύ καλύτερος. Με το βιολί να επιστρέφει αλλά αυτή τη φορά να πηγαίνει προς κέλτικα μονοπάτια. Black Lily, Gold Star, Mary Celeste, The Dumb, Hell Freezes Over IV, What Did I Do?, Hell Freezes Over III, Hell Freezes Over I, Golem, Hell Freezes Over II, Monument.