Κάνε follow και σώσε ένα γλυκό κουταβάκι.

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

#10 Matt Elliott - The Calm Before



Who is who: Ο Matt Elliott είναι μουσικός από το Bristol που μένει στη Γαλλία. Ξεκίνησε τη μουσική του σταδιοδρομία υπό το όνομα The Third Eye Foundation με πιο ηλεκτρονικούς ήχους αλλά από το 2003 και μετά γύρισε σε ένα σκοτεινό φολκ με στοιχεία φλαμένκο, χαρακτηριστικό παίξιμο κιθάρας με δάχτυλα και χρήση recorder για να δημιουργεί λούπες και νέα layers. Πιάνο, βιολιά, σφυρίγματα και κραυγές συντροφεύουν πολλές φορές επίσης την μπάσα φωνή του.
     Μπορεί το όνομα του να είχε γίνει συνώνυμο της τραγωδίας, και πώς να μην γίνει όταν έχει τίτλους κομματιών όπως How to Kill a Rose, The Kursk και If Anyone Tells Me "It's Better To Have Loved And Lost Than To Never Have Loved At All" I Will Stab Them In The Face, αλλά από τον προηγούμενο κιόλας δίσκο είχε αφήσει ενδείξεις για μια επικείμενη στροφή. Κάποιες ρομαντικές στιγμές εδώ κι εκεί, ρυθμοί βαλς σε ένα-δυο κομμάτια, και φυσικά ο τίτλος που μας έλεγε ότι μόνο το έμφραγμα μυοκαρδίου μπορεί να σου σπάσει την καρδία. Φυσικά ένας νέος ακροατής για να ακούσει αυτόν ή τον προηγούμενο δίσκο ολόκληρο μπορεί να χρειαστεί αντικαταθλιπτικά αλλά όσοι ξέρουν τις δουλειές του Matt Elliott αντιλαμβάνονται την διαφορά.

TCB: Έτσι και το The Calm Before στο πρώτο του ενάμισι λεπτό με το A Beginning βγάζει ελπίδα. Ο ουρανός δεν έχει γίνει ακόμα γκρι, η καταιγίδα δεν έχει έρθει. Το ομώνυμο κομμάτι που ακολουθεί, ο ίδιος ο φίλος μας, ο Matt, έλεγε στο live στη Θεσσαλονίκη ότι είναι βαρετό και μας προέτρεπε να πάμε στην τουαλέτα. Για την αρχή θα συμφωνήσω κι εγώ αλλά από ένα σημείο και μετά με τον άνεμο για οδηγό και τη βιόλα για παρέα, η κιθάρα απλά σε ταξιδεύει. Ακολουθεί το μελωδικό The Feast of St. Stephen και μετά το σπαρακτικό I Only Wanted to Give You Everything που με τη σταδιακή κορύφωση και τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα είναι ότι πιο κοντινό στα τραγούδια που πλάθει live. Στη συνέχεια το Wings & Crown σε αιχμαλωτίζει με τη κιθάρα και τα κρουστά και το κλείσιμο έρχεται με το όμορφο The Allegory of the Cave. Το πολύ δράμα λείπει αλλά ο Matt Elliott δεν απογοητεύει, κι αν ποτέ μας απογοητεύσει, ήμαστε ήδη υπερ-ικανοποιημένοι με αυτά που μας έχει δώσει μέχρι τώρα.

Στιχουργικά: Είτε μιλάει για κάποιον έρωτα χωρίς ανταπόκριση είτε για την παδικη κακοποίηση από την εκκλησία είτε για την αλληγορία του σπηλαίου από τον Πλάτωνα, ξέρει να διαλέγει τις λέξεις του.

Trivia: Το artwork είναι φωτογραφίες Ελληνικών θαλασσών από τον Γιάννη Παπαϊωάννου 

Genre: Dark Folk, Acoustic


Στο παρελθόν στις λίστες μου: Τρίτος με το The Broken Man το 2012 που είναι ίσως ο αγαπημένος μου δίσκος του και δεύτερος με το Only Myocardial Infarction Can Break Your Heart το 2013

Video Clip:

Links: Youtube

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

---> Οι ανώνυμοι να επιλέγουν το Όνομα/Διεύθυνση URL και μπορούν να αφήνουν κενό το δεύτερο πεδίο <---