Κάνε follow και σώσε ένα γλυκό κουταβάκι.

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

How does it feel ?


Το επομενο κειμενο ειναι απο τον Makedoniko . Εγω προσθεσα μονο το φοβερο και τρομερο λινκ καπου στο τελος και το βιντεο.


Τούμπα, Θεσσαλονίκη
16 Σεπτεμβρίου, 2011
01:38 π.μ.


Μετά από μια συνηθισμένη βόλτα με τους συνηθισμένους φίλους μου στα συνηθισμένα μέρη .Μετά από πολλές ώρες τρολλαρισματος και λίγα λεπτά ουσιαστικής συζήτησης , γυρίζω σπίτι . Όλα τόσο φυσιολογικά και τόσο προβλέψιμα σε τέτοιο βαθμό που σκέφτομαι ότι ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα είχε βαρεθεί τη ζωή του και θα σκεφτόταν ότι η απομόνωση στη φυλακή θα έχει πιο πολύ πλάκα . Κι επειδή εγώ τείνω προς το φυσιολογικός μου διαπερνάει φευγαλέα μια τέτοια σκέψη απ'το μυαλό . Αλλά επειδή σκέφτηκα πολύ και κοντεύω να κάψω όσα εγκεφαλικά κύτταρα μου έχουν απομείνει , αποφασίζω να ανοίξω το παράθυρο του δωματίου μου, ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ την ακούω. Μια κοπέλα από την διπλανή πολυκατοικία παίζει κιθάρα και τραγουδάει τον Knockin' on heaven’s door του Bob Dylan και ειλικρινά το έπαιζε τόσο καλά που κατέβαλα προσπάθεια να καταλάβω ότι δεν είναι recorded version . Ευτυχία . Βρήκα την αδελφή ψυχή που θα με βγάλει από την πλήξη και την μονοτονία της ρουτίνας μου. Αυτή η αίσθηση διήρκεσε περίπου 4-5 λεπτά. ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ το απόλυτο σπάσιμο. Τρεις-τέσσερις γείτονες βγαίνουν στο μπαλκόνι, μαζί τους κι η σπαστική γειτόνισσα Λίτσα, Σούλα ή κάτι τέτοιο και  με την χαζή τσιριχτή φωνή της φωνάζει “Ήσυχα κοπέλα μου θα φωνάξω το 100, δουλεύουμε αύριο το πρωί”. Ξενέρα. Πάνω που σκέφτηκα ότι βρήκα τον λόγο να συνεχίζω να ζω. Αυτό που με ενόχλησε τόσο ήταν τα ψέμματα των γειτόνων που και καλά ενοχλήθηκαν ενώ ήταν παρασκευή βράδυ και έπαιζε ένα από τα καλύτερα τραγούδια στην ιστορία της μουσικής σε μια πολύ καλή εκτέλεση. Δεν μπορώ να σκεφτώ λόγο να ενοχλείσαι από αυτή την κατάσταση, εκτός από έναν: τα έχεις πάρει στο κρανίο επειδή είσαι μεσήλικος δεν έχεις κάνει τίποτα ενδιαφέρον στη ζώη σου, δεν έχεις στόχους, φιλοδοξίες και όνειρα , ούτε καν υποχρεώσεις και μισείς οποιονδήποτε περνάει καλύτερα από σένα.


Το επόμενο βράδυ. Σάββατο, 17 Σεπτεμβρίου

Ήρεμη νύχτα για μένα όπως κι η προηγούμενη. Γυρίζω σπίτι περίπου την ίδια ώρα και σκέφτομαι, τι άλλο; Ότι θα γούσταρα πολύ να ακούσω και σήμερα Bob Dylan. KAI NAI ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ένας γείτονας από μια κοντινή πολυκατοικία, δεν κατάλαβα ποια, ακούει το Like a Rolling Stone με τα ηχεία στο τέρμα και στο ρεφρέν τραγουδάει “HOW DOES IT FEEEEEELL?”. Έπαθα την πλάκα μου. Δύο σερί βράδια έσπασε η πλήξη μου αλλά μέχρι εκεί. Ξανά οι γείτονες άρχιζαν να φωνάζουν και να γκρινιάζουν, αυτή τη φορά είχαν και λίγο δίκιο, ο τύπος ήταν αρκετά παράφωνος, πάλι καλά που έμεινε στο ρεφραιν και δεν συνέχισε και το κουπλέ.


Αλλά πραγματικά αυτά τα λίγα λεπτά καλής μουσικής που άκουσα και δεν προέρχονταν από τα δικά μου ηχεία ήταν μια πραγματική απόλαυση, έστω κι αν κράτησαν μόνο λίγα λεπτά, γιατί συνήθως από τους γείτονες ακούω Σταμάτη Γονίδη και Βασίλη Καρρά (και ναι αυτοί ενοχλούν όποια ώρα της ημέρας κι αν παίζουν)


Πληροφοριακά, η κυρά Λίτσα-Σουλα δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή της αλλά ζει με το μισθό του άντρα της, που μαντέψτε! ως γνήσιος  Έλληνας 55-60άρης έχει βγει στη σύνταξη επειδή ήταν σε μια από τις πολλές ΔΕΚΟ.

10 σχόλια :

  1. χαχαχαχα θα ηταν η αντιδραση μου αν δεν το εκανες δευτερη φορα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαχαχαχα ειναι οντως η αντιδραση μου απο τα σχολια σας!

    Πες του Μακεδονικου πως δυστυχως ο Ντιλαν δεν πουλαει οσο ο Νινο και ο Ρουβας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ασχολίαστο...Τί να πει κανείς για το μου**νι της αλληνής???!!! Ετσι κάπως είναι η κ.Σούλα-Λίτσα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μήπως μένεις στη γειτονιά μου;;; Κι εγώ έχω τέτοια γειτόνισσα! Δεν ξέρω όνομα... αλλά την κόρη της την λένε Λίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κλαιω μ τ Link τ καρρα!!!! κτ τ αλλα αυτο συμβαινει σ πολλες γειτονιες αυτης τς δυσμοιρης χωρας.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σε γειτονική πολυκατοικία ένας τυπάς έπαιζε αυτό το κομμάτι (http://www.youtube.com/watch?v=_Wy2bqJZGmM ) και είχα εντυπωσιαστεί ευχάριστα, καθώς δεν ήμουν η μόνη στη γειτονιά που το λάτρευε (και την ταινία φυσικά!!!) Σε μια στιγμή, βγαίνουν όλες οι κουτσομπόλες της πολυκατοικίας μας στα μπαλκόνια και αρχίζουν και ωρύονται. Το παιδί με τα πολλά σταματάει δυστυχώς. Μετά από κανά 10λεπτο βάζει κάποιος στο φουλ Καρρά! «Κιχ» οι κουτσομπόλες! Για ένα ολόκληρο τέταρτο τα αυτιά μου κακοποιούνταν όπως επίσης & το κεφάλι μου, το οποίο βαρούσα στον τοίχο! Και ρωτώ: Δε σου έρχεται να τις στραγγαλίσεις μία μία;;;;;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος22/10/11, 11:14 π.μ.

    http://www.youtube.com/watch?v=gN7udoc0Tu8

    ΑπάντησηΔιαγραφή

---> Οι ανώνυμοι να επιλέγουν το Όνομα/Διεύθυνση URL και μπορούν να αφήνουν κενό το δεύτερο πεδίο <---