Όλη η μουσική του '13

Το τοπ 20 μου για τη Blogovision ήταν αυτό και δε με γεμίζει σε καμία περίπτωση όπως το περσινό.

01 Melentini & The Running Blue Orchestra - Explosions around, the desert inside
02 Matt Elliott - Only Myocardial Infarction Can Break Your Heart
03 Serj Tankian - Orca
04 Portugal. The Man - Evil Friends
05 CocoRosie - Tales of a GrassWidow
06 Universe217 - Never
07 Los Mujeros - Sun After Rain
08 Queens of The Stone Age - ...Like Clockwork
09 Sopor Aeternus & The Ensemble of Shadows - Poetica - All Beauty Sleeps
10 Mark Lanegan - Imitations
11 Darnakes - Scorpio
12 Ulver - Messe I.X-VI.X
13 Death Grips - Government Plates
14 Leprous - Coal
15 Coheed and Cambria - The Afterman: Descension
16 Laura Marling - Once I Was an Eagle
17 Matana Roberts - Coin Coin Chapter Two: Mississippi Moonchile
18 Hugh Laurie - Didn't It Rain
19 Deap Vally - Sistrionix
20 Torres - Torres

και πιο αναλυτικά κάποια


Η χρονιά μου φάνηκε μέτρια. Ειδικά σε σύγκριση με την περσινή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι που φέτος έβαλα τη Μελεντίνη νούμερο ένα και πέρυσι τους Sequence Theory Project στη θέση επτά ενώ προτιμώ το άλμπουμ των Sequence. Επίσης μάλλον οι περισσότερες επιλογές που έκανα να ακούσω από καλλιτέχνες που δεν είχα μέχρι τώρα επαφή ήταν αποτυχημένες.

01 Melentini & The Running Blue Orchestra - Explosions around, the desert inside

Περίμενα περισσότερα είναι η αλήθεια. Οι φωνητικές μελωδίες δεν είναι τόσο καλές όσο στους Sequence αλλά η ατμόσφαιρα από πίσω με βιολί, θέρεμιν, φαγκότο κλπ είναι απίστευτη. Από τα άλμπουμ που μεγαλώνουν σιγά σιγά μέσα σου. Αγαπημένο κομμάτι το Cynical Circus που όταν την είδα λάιβ δεν το έπαιξε ολόκληρο γιατί λέει πως αν έπαιζε και το σχιζοφρενές τελείωμα ο κόσμος θα πηδούσε από την ταράτσα (σ.σ. το λάιβ έγινε σε ταράτσα).





02 Matt Elliott - Only Myocardial Infarction Can Break Your Heart

Όσες προσδοκίες κι αν έχεις, δεν θα σε απογοητεύσει. Φαίνεται κι απ' τον τίτλο ότι είναι πλέον λιγότερο τραγικός ενώ από τις μελωδίες φαίνεται ότι είναι περισσότερο ρομαντικός. Το I would have woken you with this song κάπου στη μέση θυμίζει ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Αγαπημένο το The Right To Cry που βάζω να ακούσω τις μελωδίες εκεί στο τρίτο λεπτό και καταλήγω να ακούω και τα υπόλοιπα 14 λεπτά γιατί δεν μπορώ με τίποτα να το κλείσω.



04 Portugal. The Man - Evil Friends

Η μεγάλη έκπληξη για μένα γιατί είναι πολύ "φλώρικο" για τα γούστα μου. Παρ' όλα αυτά είναι ο feel good δίσκος της χρονιάς και δεν μπορώ με τίποτα να διαλέξω αγαπημένο τραγούδι. Σε κάθε λίστα που έχω κάνει, έχω βάλει διαφορετικό. 11 από τα 12 τραγούδια τα θεωρώ ισάξια αγαπημένα.Τέρμα κολλητικό άλμπουμ. Δεν ξέρω γιατί το έβαλα τέταρτο. Το βάζω νούμερο ένα. Παίρνουν και έξτρα πόντους γιατί στα λάιβ τους παίζουν το Dayman από το It's Always Sunny In Philadelphia.



05 CocoRosie - Tales of a GrassWidow

07 Los Mujeros - Sun After Rain

Κι αυτό είναι προσωπική έκπληξη γιατί ώρες ώρες ο τραγουδιστής μαραβεγίζει επικίνδυνα. Όπως και να κάνουμε όμως μιλάμε για ένα δίσκο που δεν έχει αδύναμο σημείο και έχει και συμμετοχή από Vassiliko και Νικήτα Klint.






08 Queens of The Stone Age - ...Like Clockwork

Αν ρωτήσεις 10 άτομα για το αγαπημένο κομμάτι τους σε αυτό το άλμπουμ, είναι πιθανό και οι δέκα να σου πουν διαφορετικό. Εγώ πάντως διαλέγω το Smooth Sailing.







09 Sopor Aeternus & The Ensemble of Shadows - Poetica - All Beauty Sleeps

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ποίηση του Edgar Allan Poe και με τα περισσότερα κομμάτια (αν όχι όλα) να είναι επανεκτελέσεις. "Resemble nothing that is ours.
Around, by lifting winds forgot,
Resignedly beneath the sky
The melancholy waters lie."

10 Mark Lanegan - Imitations

Χαίρομαι όταν ένας καλλιτέχνης που μου αρέσει, διασκευάζει γνωστά παλιότερα τραγούδια που λόγω ηλικίας δεν τα γνωρίζω. Όπως για παράδειγμα το Pretty Colors. Το Flatlands θεωρώ πως δεν ταιριάζει με τα υπόλοιπα στον δίσκο. Είναι και περσινό έτσι κι αλλιώς. Καλύτερη στιγμή μάλλον το Autumn Leaves.

13 Death Grips - Government Plates

Πάλι από τα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου σε πετάνε στον τοίχο. Θετικό ότι είναι 30 λεπτά ο δίσκος και δεν σε κουράζει στην πορεία. Αγαπημένο το Birds.

16 Laura Marling - Once I Was an Eagle

Όλο το άλμπουμ είναι σαν ένα ενιαίο τραγούδι που κάποια στιγμή σταματάει για να ακούσουμε το Little Love Caster και μετά συνεχίζει. Όλοι λένε για την ωριμότητα στους στίχους της (είναι 23 χρονών) αλλά εγώ βαριέμαι να τους διαβάσω.

και κάποια τραγούδια έτσι χύμα. Είναι κρίμα να μην πατηθεί ποτέ το play.

και τα αγαπημένα μου ep

Grayceon - Pearl & The End of Days 

Chelsea Wolfe - Prayer For The Unborn 

Hexvessel - Iron Marsh

Pianos Become the Teeth/Touche Amore - Split

My Dying Bride - The Manuscript

Puscifer - Donkey Punch The Night 

και μια playlist στο spotify με ένα τραγούδι από κάθε δίσκο. Η σειρά δεν έχει επιμεληθεί για ομαλή ακρόαση. Από το trip hop πηγαίνει στο black metal κι από το progressive στο indie.